Canola toer na Australië

24 Augustus tot 12 September 2008

1. Erkenning

   ---

   J de Kock, JJ Bruwer & PJ Lombard

   Waardering en dank aan die PNS-Raad wat hierdie toer moontlik gemaak het met fondse wat beskikbaar gestel is. Spesiale woord van dank aan Mnr GJH Scholtemeijer (Voorsitter) vir ondersteuning en aanmoediging wat opreg waardeer word. Dank ook aan die Departement Landbou Wes-Kaap en Sentraal-Suid Koöperasie vir bydraes gelewer.

   Dank aan ons gades en gesinne vir ondersteuning en onderskraging.

   Dank aan ons Hemelse Vader waarsonder niks moontlik sou wees nie.

---

2. Verslag van studietoer na Australië   24 Augustus tot 12 September 2008

   
   

   Die toer is onderneem deur die volgende:

   • Mnr JJ Bruwer – Akkerboukundige
   • Mnr PJA Lombard – Canolakundige
   • Mnr J de Kock – PNS Raadslid

   Die doel van die toer was om die nuutste ontwikkelings en inligting te bekom ten opsigte van canola-produksie. Daar is veral aandag gegee aan die beskikbaarheid van die verskillende tipe canola-cultivars vir evaluering en verbouing in Suid-Afrika. Inligting is ook bekom oor spe­siale tipe canola's soos hoë oleïensuur tipes asook verbeterde Brassica juncea tipes. Tweedens is inligting bekom oor die verbouingsaspekte en derdens oor siektes en insekte wat 'n bedreiging is.

   1. Algemene inligting en agtergrond

      Suid-Afrika het nie 'n eie canolateeltprogram nie en maak hoofsaaklik gebruik van cultivars vanuit Australië. Suid-Afrika is klein ten opsigte van canola produksie met slegs nagenoeg 40 000 ton vanaf 35 000ha per jaar. Hierdie produksie geskied hoofsaaklik in die Wes-Kaap (Swartland, Rûens en Suidwestelike distrikte). Hierteenoor produseer Australië onder ooreenstemmende klimaat areas nagenoeg 1,5 miljoen ton vanaf 1,2 miljoen ha jaarliks. Die oppervlakte onder canola en produksie kan as volg opgesom word vir 2008 seisoen.

      Tabel 1

      Oppervlakte (ha) onder Canola en Totale Produksie in ton in Australië vir die 2008-seisoen

      Gebied	Oppervlakte in hektaar (ha)	Opbrengs in ton	Opbrengs in ton/ha
      Wes-Australië (W.A.)	620 000	775 000	1,25
      Suid-Australië (S.A.)	177 000	230 000	1,30
      Victoria (Vic)	215 000	344 000	1,60
      New Suid Wallis (NSW)	212 000	297 000	1,40
      Totaal	1 224 000	1 646 000	1,34

      Bron. Australian crop report – No 147: September, 2008

      Van die totaal van 1,6 miljoen ton sal nagenoeg 60% uitgevoer word en 40% binnelands gebruik word vir saad en persdoeleindes.

      Hierdie bedryf word van saad voorsien deur instansies soos "Pioneer, Nuseed, Pacific Seeds, Canola Breeders Western Australia (CBWA)" en tot 'n mindere mate deur die saadverspreidingmaatskappy Viterra. Hierdie instansies is almal besoek en gesprek mee gevoer met die uitsondering van Viterra (kyk lys van punte en persone besoek aangeheg as Bylae 1).

      In Australië word die volgende tipe cultivars verbou:

      • Konvensionele canola
        Dit is Brassica napus met 'n lae inhoud van eurakasuur- en lae glukosinolaatinhoud.
      • Canola TT
        Dit is triasien bestande canola.
      • Canola CL (Clearfield-tipe)
        Dit is canola met bestandheid teen Cysure (Imasamoks).
      • Canola (RR)
        Canola met weerstand teen glifosaat (Roundup Ready).
      • Canola met hoë oleïensuur (Monola)
        Gesonder olie. Die naam Monola word tans gebruik om te onderskei van gewone canola. Dit is nie seker of die naam behou sal word nie.
      • Juncea Canola
        Dit is Brassica juncea (Indiese mosterd) wat verbeter is om dieselfde gunstige eienskappe te bevat as canola.

      In al hierdie tipes is daar die wat met gewone teelt-prosedures en -metodes ontwikkel is en die wat met basterteling ontwikkel is. Die moratorium op geneties gemodifiseerde produkte is opgehef in die res van Australië en is tans slegs nog van krag in Wes-Australië waar dit 'n politieke speelbal geword het.

   2. Cultivarontwikkeling en evaluering

      1. Konvensionele canola

         Die maatskappy Pioneer het sy hoofkantoor te Toowoomba in Queensland maar doen toets en evalueringsproewe in NSW, Vic, S.A. en W.A. In NSW is die evalueringsentrum te Wagga-Wagga besoek. Volgens Rob Wilson (senior navorsings­bestuurder) fokus Pioneer tans op konvensionele en clearfield (CL) canola. Hulle konsentreer ook op basters en GM-canola. Hulle sal voortaan nie veel aandag gee aan TT-canola nie omdat hulle meen dat RR-canola 'n nuwe alternatief bied vir onkruidbeheer en nie die nadelige opbrengsverlaging van 15 tot 20% ervaar van TT-cultivars nie.

         Die ander maatskappye soos Nuseed en Pacific Seed gee ook nog aandag aan konvensionele canola maar tot 'n mindere mate.

         Die staatsondersteunde telingsprogram te Horsham (Grains Innovation Park) onder leiding van Dr Wayne Burton kan voortaan nie meer canola-teling anders as vir "spesiale canola" doen nie. Hieronder word ook ingedeel Juncea-canola. Die gewone canola lyne waaroor hulle tans beskik sal deur Nu Seed, Pacific Seed en Pioneer verder ontwikkel word.

      2. Canola TT

         Nagenoeg 70% van alle cultivars wat in Australië verbou word is TT-cultivars. In W.A. staan hierdie syfer op 90% terwyl in S.A. is die verdeling 70% TT, 15% CL en 15% konvensioneel.

         Australië en Suid-Afrika is die grootste gebruikers van TT-cultivars vanweë raaigras- en ramenasweerstand teen onkruiddoder.

         Die Wes-Australiese saadmaatskappy CBWA onder leiding van Prof Wallace Cowling met sy hoofkantoor in Perth fokus baie sterk op TT-cultivars en het die eerste baster TT-cultivar (Jardee) ontwikkel. Saad vir kommersiële gebruik sal vanaf 2009 beskikbaar wees. Drie ander TT-cultivars sal ook vanaf 2009 kommersieel beskikbaar wees. CBWA is angstig om cultivars te evalueer in Suid-Afrika en werk tans deur Agricol in Suid-Afrika.

         Pacific Seed en Nuseed het elk ook 'n aantal TT-cultivars beskikbaar. Alhoewel Pioneer minder aandag gaan gee aan TT-cultivars omdat hulle meer die RR weg wil volg is daar van hulle huidige TT-cultivars wat ook in Suid-Afrika getoets behoort te word.

      3. Canola CL

         Al die maatskappye wat genoem is het cultivars in hierdie groep en fokus steeds op die ontwikkeling van nuwe CL-cultivars. Benewens die feit dat dit 'n alternatiewe chemie vir onkruidbeheer bied is die potensiële opbrengs van hierdie cultivars baie nader aan die van konvensionele canola en sal veral basters in die groep na verwagting goed vaar.

      4. Roundup Ready (RR) canola

         Die moratorium op geneties gemodifiseerde (G.M.) produkte is in al die state van Australië behalwe W.A. opgehef. Maatskappye soos Pioneer, Pacific en Nuseed fokus dus baie sterk op RR-canola in NSW, Vic en S.A.

         Mnr Rob Wilson van Pioneer is oortuig dat RR-cultivars baie vinnig 'n markaandeel sal wen veral omdat dit 'n verdere alternatiewe chemie bied om onkruiddoderweerstand teen te werk. Daar is reeds 10 000ha RR-canola in 2008 in hierdie state geplant. RR-canola het nie die negatiewe benadeling van opbrengspotensiaal wat TT-cultivars het nie.

         Monsanto stel streng regulasies vir die gebruik van RR-cultivars:

         • Slegs Monsanto se Roundup Ready mag gebruik word;
         • Die geskiedenis van die land waarop RR-canola verbou word moet bekend wees;
         • Parakwat moet in die somer vir onkruidbeheer gebruik word;
         • Maksimum van 2 bespuitings per seisoen met Roundup Ready mag gedoen word. Eerste bespuiting op 4 blaarstadium en tweede nie later as 6 blaarstadium nie;
         • Produsente moet 'n heffing (tantieme) betaal om RR-cultivars te plant.

      5. Hoë oleïensuur canola

         In 'n poging om gesonder olies vir menslike gebruik te produseer het die Australiese Oliesade Federasie (AOF) reeds in 1997 begin met 'n omvattende program om gebruikers en produseerders in te lig en te oorreed om oor te skakel na gesonder plantaardige olies.

         Navorsers is aangemoedig om met teelwerk te begin om cultivars te onwikkel en verbouingspraktyke aan te pas. In die geval van canola was veral Nuseed en Pacific Seed dadelik aktief betrokke. Die canolateler vir Nuseed is Dr Nelson Gororo van Horsham in Victoria en hy was vanaf 1997 aktief betrokke by hierdie program.

         Volgens Dr Gororo is daar tans twee hoë oleïensuurcultivars beskikbaar wat verbou word naamlik Monola 130 (konven­sionele tipe) en Monola 75 (TT-cultivar). Daar is egter verskeie nuwe lyne wat in 2009 voorgelê sal word vir vrystelling.

         Volgens Dr Gororo is die opbrengspotensiaal van hierdie tipe cultivars tans 15 tot 20% laer as dié van gewone canola. Dit benadeel die uitbreiding moontlikheid wat tans as volg gesien word:

         • Nagenoeg 20 000ha in 2008.
         • Nagenoeg 50 000ha in 2009.
         • Nagenoeg 100 000ha in 2010 met 'n maksimum van 250 000ha of 15% van totaal.

         Die belangrikste beperking is die laer opbrengs wat tans deur OAF hanteer word om produsente 'n premie te betaal vir Monola. Die OAF sal dit egter nie kan volhou nie.

         Dr Gororo noem dat die samestelling van gewone canola as volg is:

         Oleïensuur	=	60%
         Linoleïensuur	=	20%
         Linoleensuur	=	12%

         ---

         Daar word probeer om hierdie samestelling deur middel van teling as volg te wysig:

         Oleïensuur	=	66% en hoër
         Linoleïensuur	=	18-20%
         Linoleensuur	=	3% en minder

         ---

         Sodra linoleensuur inhoud onder 4% daal word opbrengs drasties benadeel. Lê tans by ± 3,5%.

         Die staatsondersteunde teeltprogram te Horsham met Dr Wayne Burton en Laura Maher fokus ook tans op hoë oleïensuur-tipes en het ook reeds lyne vir moontlike vrystelling deur Pacific Seed (O6932-vroeg, O6H939-medium).

      6. Juncea canola

         Australië het 'n behoefte identifiseer vir Juncea canola in gebiede met 'n potensiaal laer as 1,0 ton/ha vir canola. Onder leiding van Prof Phil Salisbury is Juncea canola (Brassica juncea) verbeter te Melbourne Universiteit om soortgelyke eienskappe as gewone canola te hê. Die eerste Juncea canola cultivar is Dune (sien Bylae 2) en word bemark deur Pacific Seed. Volgens Prof Salisbury is hierdie tipes ontwikkel vir laer potensiaal gebiede. Dit het 'n geel saad en kan moontlik ook 'n nis-mark vind in hondekos. Suid-Afrika behoort hierdie materiaal plaaslik te toets.

         Dr Wayne Burton en sy groep te Horsham fokus in dié geval op cultivaronwikkeling en hulle cultivars sal bemark word deur Viterrasaadverspreiders asook Nuseed. Hierdie teeltprogram vind plaas met die ondersteuning van die Universiteit van Melbourne, Departement van Landbou en 'n samewerkingsooreenkoms met Cargill (kanada).

         Juncea canola het goeie pitvastheid en weerstand teen swartstam (Leptosphaeria maculans). Daar is in 2008 reeds 10 000ha juncea canola onder lisensie verbou.

      7. Algemeen

         • Die maatskappy "Canola Breeders Western Australia (CBWA)" is gestig in 2001 en word besit deur:
           • University of Western Australia (UWA)
           • Council of Grain Grower Organisation Ltd (Coggo)
           • Export Grains Centre Ltd (EGC)
           • NPZ-Lembke (Duitse-vennoot). NPZ = "Norddeutsche Pflanzenzuchtung" wat die eienaars is van MSL-Lembke van baster canola stelsels (kyk Bylae 3 aangeheg).
         • Bayer is besig met groot ontwikkelingswerk met teling op canola in Australië maar het nog geen cultivar vrygestel nie.
         • Die saadmaatskappye in Australië is nie net gewillig nie maar ook begerig om hulle cultivars en lyne in Suid-Afrika te laat toets en evalueer mits 'n onpartydige (neutrale) instansie gevind kan word om dit te doen. Hierdie moontlikheid behoort deur die PNS verder ondersoek te word.

   3. Canolaverbouingspraktyke

      Australië se landbougronde varieer geweldig baie en in die westelike en suidelike areas kan daar dikwels drie en meer tipes grond in dieselfde land gevind word.

      Groot gebiede word gevind met sandgronde maar ook sandgronde met beperkings soos vlakgronde op klip en/of ondergrond kom­paksie, lae pH en aluminiumtoksisiteit. Ander het hoë pH met brak en selfs borontoksisiteit. Meeste gronde toon 'n skielike verhoging in klei-inhoud laer af in die profiel. Swaarder tekstuur gronde is meer algemeen in die ooste en noordooste van Australië.

      Die westelike en suidelike gebiede ondervind Mediterreense tipe winterreënval. Hierdie gebied lewer nagenoeg 70% van alle graan- en oliesaadgewasse en sluit in W.A., S.A., Vic en die suidelike deel van NSW. Jaarlikse reënval verminder skielik vanaf 800mm aan die kus na 250mm na die binneland. In die somerreënvalgebied van NSW en Queensland wissel die reënval vanaf 1 400mm tot 550mm. Al die gebiede het pieke van hoë reënval en droogtes kan algemeen verwag word.

      Slegs enkele aspekte wat opvallend is word voorts genoem onder die meer belangrike verbouingspraktyke.

      1. Grondvoorbereiding en bewerking

         Gedurende die vroeë tagtigs is W.A. getref deur herhaalde droogtes en daarmee saam sterk winde oor die planttyd van gewasse soos canola en koring. Die sterk winde het ernstige winderosie tot gevolg gehad. Hierdie verskynsel het veroorsaak dat boere begin oorskakel het na verminderde bewerkingspraktyke. Tans pas 88% produsente in W.A. en 70% van produsente in S.A. verminderde bewerkingspraktyke toe. Hierdie tipe bewerkingspraktyk word aangemoedig deur die "West Australian no-tillage Farmers Association" (WANTFA) en in S.A. deur SANTFA (South Australian notillage Farmers association). Dieselfde verandering gebeur tans in Vic, NSW en selfs in Queensland.

         Volgens Prof Ken Flower (U.W.A.) wat 30% van sy tyd betrokke is by WANTFA besef produsente reeds dat geen-bewerking nie net 'n teenvoeter is vir winderosie nie maar baie ander voordele bied soos onder andere:

         • Planttyd kan beter bepaal word;
         • Beter vogbewaring;
         • Verbetering van grondvrugbaarheid;
         • Sagter gronde;
         • Laer vereiste vir arbeid, brandstof en onderhoudkoste van implemente; en
         • Hoër opbrengs per hektaar.

         Hierdie voordele is tydens die Inligtingsdag, oos van Perth, te Mechering illustreer en dit is beklemtoon dat 'n goeie wisselboustelsel 'n noodsaaklike bestanddeel van 'n geen-bewerkingstelsel is.

      2. Plantmetode en plantdigtheid

         Veral in W.A. is plase tussen 3 000ha en 5 000ha groot. Produsente plant nie meer as 15% van die beskikbare grond onder canola nie. Produsente is ten volle gemeganiseerd met groot trekkers, stropers en implemente. Planters is 10 tot 15 meter wyd en gestel om rye te spasieer tussen 25 en 30cm.

         Planters het tand- of mespunt-oopmakers wat nagenoeg 12mm wyd is en 80mm tot 110mm diep die grond indring. Hierdie tipe aksie is reeds algemeen bekend in Suid-Afrika. Wat nie baie algemeen in Suid-Afrika is nie, is die gebruik van G.P.S op planters. Australië is daarmee in staat om in die middel van die rye te plant die volgende jaar of selfs 2cm vanaf te vorige ry. Die resultaat is die minimum kompaksie van die grond met behoud van maksimum hoeveelheid plantreste bo-op die grond.

         Met die ry-spasiëring van 25cm tot 30cm is die neiging om die hoeveelheid saad te verminder na 2,5 tot selfs 2,0kg/ha.

         Slegs kwaliteit saad word gebruik wat deur maatskappye voorsien word. Maatskappye handhaaf hoë standaarde en saad word met swammiddels behandel volgens keuse van produsente. Volgens verteenwoordigers word dieselfde gehalte saad ook uitgevoer en is dit onderworpe aan streng inspeksie (Matthew Taylor - (direkteur van saadverwerking en bemarking) van Nuseed te Horsham in Victoria). Alhoewel meeste produsente graan terughou vir saad word dit eers skoongemaak voor plant. Maatskappye is nie erg bekommerd hieroor nie omdat daar 'n vinnige vervanging is met nuwe cultivars en omdat die mark baie groot is. Na verwagting sal die byvoeging van basters ook hierdie praktyk teenwerk veral ook omdat basters groter sade het wat hoër groeikragtigheid het.

         Op Naracoorte doen Trent Potter van die Straun Research Centre proewe met saad-grootte. Die resultate van hierdie proewe kan van hom aangevra word vanaf Januarie 2009.

      3. Nasionale cultivarevaluering

         Al die maatskappye het hulle eie cultivarproewe en ook evaluering van lyne voor vrystelling. Hierdie materiaal word in eiesoortige groepe byvoorbeeld konvensionele canola, TT-tipes ensomeer aangeplant op verskeie toetsstasies en behandel volgens behoefte.

         Uit hierdie evaluerings word cultivars ingeskryf in die Nasionale Cultivarproewe en word behandel en evalueer volgens ge­meenskaplike prosedures. Hierdie resultate word alles ingesluit in 'n nasionale databasis wat beheer word deur Alan Bedg­good (Chief Executive Officer) te "Grain Innovation Park" in Horsham, Victoria. Proewe wat 'n koëffisiënt van variasie (CV) van hoër 20% het word nie ingesluit in die databasis nie. Hierdie inligting is vryelik beskikbaar op www.nvtonline.com.au. Die PNS kan nou 'n skakel instel tussen PNS-webblad en hierdie databasis. Produsente in Australië maak aktief gebruik van hierdie inligting ook omdat meerjarige resultate beskikbaar is.

      4. Bemesting

         Soos in Suid-Afrika word bemesting gegee volgens grondontleding en die potensiaal van die area.

         Klem word geplaas op nie te veel stikstof later in die seisoen nie omdat dit olie-inhoud kan verlaag en proteïeninhoud verhoog. Oor die algemeen kan genoem word dat:

         • 20kg/ha N met plant toegedien word weg vanaf die saad plus nagenoeg 50kg/ha N as bobemesting nie later as 7 weke na opkoms nie;
         • Swael is baie belangrik;
         • Fosfaat en kalium ook.

         Hierdie aanbevelings is baie soortgelyk aan dié in Suid-Afrika.

         Op gronde met lae pH (4,5 KCL) word kalk teen 500kg/ha bo-op die grond uitgestrooi om in te pas by die stelsel van geen-bewerking. Volgens Prof Flower beweeg die kalk stelselmatig af in die grond en is binne 3 tot 5 jaar versprei deur die profiel.

      5. Onkruidbeheer

         Suid-Afrika en Australië en veral W.A. is alombekend vir probleme met onkruiddoderweerstand by onkruide soos veral raaigras (Lolium rigidum) en ramenas (Raphanus raphanistrum).

         Soos in Suid-Afrika word Trifluralin gebruik as voorop­koms onkruiddoder vir veral raaigras beheer. Dit is egter dringend nodig dat alternatiewe chemie en ook ander beheer metodes geïntegreerd gebruik word om hierdie groter wordende probleem van onkruiddoderweerstand te bekamp. Tans bied triasien nog goeie beheer waar TT-cultivars gebruik word. In proewe in Austra­lië is reeds ook weerstand teen triasien waargeneem.

         Die groep navorsers by U.WA onder leiding van Proff B Powles, MJ Walsh en Dr Dawid Minkey doen uitstekend werk op hier­die onderwerp en is goeie kontakte vir PNS. Prof Powles was onlangs in Suid-Afrika op uitnodiging van LNR-Kleingraan­instituut. Hierdie groep navorsers beveel aan 'n "Bestuursprogram vir die beheer van onkruiddoderweerstandige onkruide in Australië". Die program sluit in chemiese beheer met verskeie alternatiewe-chemieë plus verskeie stelsels van meganiese beheer. Hulle het bevind dat plaas van oesreste in gekonsentreerde windrye en dan gebrand bied beter vernietiging van onkruidsade as breedwerpige brand (kyk Bylae 4). Tans ondersoek hulle 'n stelsel waar oesreste direk agter die stroper opgevang word in 'n tipe hamermeule-apparaat wat die reste fynmaal en dus die onkruidsaad vernietig en sodoende die saadbank drasties verklein. Hierdie metode vernietig blykbaar meer as 95% van die raaigrassaad. Die metode word tans nog ondersoek en publikasie oor die tegniek kan later deur PNS aangevra word.

      6. Oesstadium en oesmetode

         In NSW, Vic, S.A. en suide van W.A. word platgesny voordat ge-oes word. Soos in Suid-Afrika is die riglyn om plat te sny vanaf 40% tot 60% saadverkleuring. Aanbeveling is dat vanaf opbrengs van nagenoeg 1,0 ton/ha en laer behoort direk gestroop te word. Platsny vind ongeveer 1 maand vroeër plaas as in Suid-Afrika. Wanneer direk gestroop word behoort produsente hul eie stropers te hê. In NSW (Wagga-Wagga) word canola geoes by 'n vogpersentasie so laag as 5-6% vog. Dag temperature is deurgaans opvallend laag en is selde bo 18°C in die dag.

         In W.A. waar meer van direk stroop gebruik gemaak word, word 'n tipe stroper-tafel gebruik wat nie die gewone wurm ave­gaar het nie maar 'n seiltafel wat die afgesnyde materiaal invoer na die drom (kyk figuur 1 en 2 van stropertafel in Bylae 5).

         Australië meen dat 'n direkte oesverlies van tot 30kg/ha aanvaarbaar is maar beslis nie hoër nie. Wanneer opbrengste te laag is (0,5 ton/ha) word daar eerder voer gemaak van canola. Tipiese opbrengste van canola onder droëland is 1,0 tot 2,0 ton per hektaar. Onder besproeiing strek dit vanaf 3,5 tot 4,5 ton/ha. In proewe is hoër opbrengste al gevind.

         Die verwagte pryse vir canola is tans A$679 per ton teenoor koringprys van A$428 per ton terwyl die opbrengspotensiaal per hektaar vir canola is 60% die van koring.

   4. Plantbeskerming

      Die belangrikste probleme in Australië ten opsigte van siektes en insekte is swartstam en tot 'n mindere mate sclerotinia. Slakke is ook 'n probleem maar isopoda nie noemenswaardig nie. Belangrikste insekprobleme is rooibeensandmyt, ruitrugmot, bolwurm maar veral koolluis.

      1. Plantsiektes

         Australië het 'n intensiewe program om te teel vir weerstand teen swartstam (Leptosphaeria maculans) en hulle cultivars het wêreldwyd die beste weerstand teen hierdie siekte. Die navorsingsgroep te Melbourne Universiteit onder leiding van Prof Barbara Howlett, Dr Angela van de Wouw en Prof Phil Salisbury beskik oor uitstekende fasiliteite en lewer hoogstaande ondersteuning tot al die teeltprogramme in Australië.

         Al die saadmaatskappye en navorsingsinstansies het siektetuine vir swartstam evaluering. Weerstand word hoofsaaklik in die saailingstadium bepaal. In die praktyk koördineer Dr Stephen Marcroft (Agronomie/Plant patologie) van "Grains innovation Park" te Horsham hierdie siektetuine. Sy kontakbesonderhede is steve.marcroft@nre.vic.gov.au. Wanneer Suid-Afrika iemand het om 'n siektetuin plaaslik te hanteer kan Dr Marcroft gevra word om leiding te gee en saam te werk hierop. Dr Marcroft was met verlof tydens hierdie besoek maar Prof Salisbury en Dr Burton het die versekering gegee dat Dr Marcroft beskikbaar sal wees vir sulke samewerking.

         In W.A. en S.A. is die aanbeveling steeds dat canola nie binne 4 jaar op dieselfde grond verbou moet word nie. In Vic en NSW noem Prof Salisbury het die benadering verander en word nou aanbeveel dat die belangrike faktor is vars canolastoppel. Canola moet dus nie op eerstejaar canolastoppel geplant word nie aangesien 99% van die swartstamspore in die eerstejaar vrygestel word. In hierdie gebiede is die somerreënval blykbaar voldoende om die spore te laat vrystel en af te breek. Hier word nou aanbeveel minstens 2 jaar voor volgende canola en dan minstens 500 meter weg vanaf canolastoppel.

         Chemiese beheer van swartstam behels 'n saadbehandeling met "Jockey" of "Impact" wat in die plantvoor 2cm onder die saad geplaas word. Hierdie produkte bied voldoende beskerming tot op 6-blaarstadium waarna die plant se natuurlike weerstand oorneem. Kort rotasies word nie aanbeveel in droër areas waar somerreënval laag is nie.

         Swartstam kan opbrengsverliese veroorsaak van nagenoeg 25% en olieinhoud verlaag met 2% al is geen simptome nog sigbaar nie wanneer 80% van die interne stam aangetas is.

         Sclerotinia (Sclerotinia sclerotiorum) word slegs enkele jare gesien en word nie tans as 'n bedreiging beskou nie. Daar is tans geen weerstand teen die siekte beskikbaar nie. Die Chinese beweer dat hulle oor weerstand beskik maar dit kon nog nêrens in Australië bevestig word nie volgens Anton Cozijnsen in die groep te Melboune Universiteit nie.

      2. Insekteplae

         Min probleme word met insekte ondervind. Die belangrikste probleem is met koolluis (Brevicoryne brassicae) wat chemies beheer word. Sporadies is daar ook probleme met rooibeensandmyt, ruitrugmot en bolwurm wat chemies beheer word. Slakke word met lokaas (5-7kg/ha) beheer en isopoda word nie geag as 'n probleem nie. Laasgenoemde is so omdat daar skynbaar genoeg vog is tydens ontkieming- en saailingstadium van canola.

   5. Kwaliteit

      Dit word algemeen verwag dat olie-inhoud in Australië bo 40% behoort te wees. In W.A. is olie-inhoud van 42% redelik algemeen. Die afgelope drie seisoene was die inhoud egter deurgaans laer as 40% weens die warmer en droër toestande tydens blom- en peulvul­stadium. Volgens Prof Cowling van U.W.A. is olie-inhoud direk gekorreleer met temperatuur tydens blom- en peulvulstadium.

   6. Algemeen

      1. Een van die waardevolle kontakpunte in W.A. is "West Australian Oilseed Federation" (WAOF) met John Duff as "Executive Officer". Mnr Duff se verantwoordelikheid is nou uitgebrei om alle grane ook in te sluit en sy kantoor is nou bekend as die "Grain Industry Association of Western Australia". Hy bedryf 'n omvattende databasis en is bereid om inligting aan Suid-Afrika beskikbaar te stel op aanvraag. Die WAOF is geaffilieer by "Australia Oilseeds Federation" (OAF).

         Die President van AOF is tans Mnr Robert Green (produsent) met Trent Potter (navorser te Straun Research Centre) as Vise President. Die Uitvoerende beampte is Rosemary Richards (Sel: 0411 564 128).

         Die President van die "Canola Producers Association" is Rob Wilson van Pioneer.

      2. Die WANTFA–Inligtingsdag te Meckering is bygewoon op 10 September 2008. Nagenoeg 200 besoekers het die dag bygewoon wat goed georganiseer was soortgelyk aan sulke dae in Suid-Afrika.

         Dit was 'n aangename verrassing toe een van hulle buitelandse lede uit Suid-Afrika (Mnr Jannie Bruwer van Swellendam) amptelik verwelkom is.

         Verskeie boere is op hul plase besoek. Twee word graag genoem naamlik Ray Fulwood en Wayne Davies. Ray hanteer 'n plaas van 2000ha slegs met die hulp van sy vrou en een werker. Hy verbou hoofsaaklik koring, canola en lupiene. Wayne saam met sy broer, een werker en sy vrou hanteer 3000ha plus 2000 skaap. Dit is merkwaardig hoe hierdie mense sulke groot ondernemings kan hanteer. Hulle maak natuurlik van konsultante gebruik om baie aksies op die plaas uit te voer.

      3. Die maatskappy "Rainbow Nation Renewable Fuels" (RNRF) se hoofkantoor in Sydney is besoek. Gesprek is gevoer met die volgende:
         • Edward Dutton (Voorsitter)
         • Bradley Wheaton (Direkteur)
         • Dr Jaco Vosloo (Navorser: Chemie en Polimêre)

         Edward gee die versekering dat hulle volstoom voortgaan met die beplande aanleg te Coega in Suid-Afrika. Daar is blykbaar verskeie voordele vir hulle om die aanleg in Suid-Afrika op te rig, onder andere groot belasting voordele.

         Hulle het ook samewerking met die Departement van Landbou van Wes-Australië onder die naam "Renewable Fuels Association of Western Australia" (WARFA) (kyk aangehegte Bylae 6).

         Tydens die WANTFA–inligtingsdag is ook bekend gemaak dat 'n ander maatskappy – West Pro – produsente werf om koring te voorsien vir 'n etanolaanleg in Wes-Australië (kyk Bylae 7).

      4. Tydens die besoek aan "Department of Agriculture of Western Australia" (DAWA) het hulle bevestig dat hulle veral konsentreer op cultivarevaluering van canola-cultivars (Dr Mohammed Amjad) en toets van canola-cultivars en lyne vir weerstand teen swartstam (Dr Rajvit Khangura – Brassica Plant Pathologist). Hulle beskik oor 'n model om swartstam te voorspel gebasseer op die gemete spoorvrystelling.

         DAWA beskik ook oor 'n uitgebreide webwerf. PNS kan met Dr Mark Sweetingham (direkteur) skakel om 'n skakel met hulle webwerf te bewerkstellig.

---

3. Aanbevelings

   Aanbevelings word as 'n afsonderlike dokument verskaf aan die PNS.

---

4. Bylae

   1. Bylae 1
      Lys van kontakte besoek.
   2. Bylae 2
      Juncea-canola (Dune)
      Die eerste cultivar in hierdie groep met eienskappe soortgelyk aan die van gewone canola.
   3. Bylae 3
      Besonderhede van die relatief nuwe canola-teeltmaatskappy (CBWA) in Australië.
   4. Bylae 4
      Artikel insake 'n bestuurstrategie teen onkruiddoderweerstand in Australië asook 'n artikel oor die brand van oesreste om onkruidsaad te vernietig.
   5. Bylae 5
      Foto's van die tipe stropertafel wat in Australië vir direkte stroop van canola gebruik word om oesverlies te verminder.
   6. Bylae 6
      Besonderhede ten opsigte van biodiesel beplanning in Australië deur die instansie "Renewable Fuels Association of Western Australia" (WARFA).
   7. Bylae 7
      Besonderhede van 'n beplande etanolaanleg uit koring in Wes-Australië (West Pro).
   8. Bylae 8
      Literatuur beskikbaar by die PNS in sake canola in Australië.